Het ziekenhuis! Dé plek waar het beroep van verpleegkundige begon.
Bekijk dit dossier
De verschijningsvorm van het insigne was bij wet geregeld en als volgt omschreven: 'Een onderscheidingsteken van zilver 933/000, voorzien van zilveren broche-sluiting met stalen speld. Het onderscheidingsteken is cirkelvormig en heeft een middellijn van 3 cm. De voorzijde vertoont een gelijkarmig zilveren kruis ...
... ter hoogte en breedte van 18 mm, terwijl de breedte van ieder der armen 6 mm bedraagt. Dit kruis is aangebracht op een oranje achtergrond, waarvan de omtrek een cirkel is met een middellijn van 21 mm. In de zilveren ring van 4,5 mm breedte leest men de woorden 'Ziekenverpleging' rechtsom en 'Wet' linksom. Deze woorden zijn aangebracht in groen geëmailleerde letters met een hoogte van 3 mm. Tussen de Z en de W en tussen de T en de G bevindt zich een punt die de woorden 'Ziekenverpleging' en 'Wet' scheidt.' Na 1967 zijn de afmetingen van het insigne veranderd en is de tekst in de rand vereenvoudigd tot 'Verpleegkundige'.
Waar verplegen we de patiënt. Thuis of in het ziekenhuis? Tegenwoordig worden patiënten - onder andere uit kostenoverwegingen - eerder naar huis gestuurd dan 25 jaar geleden. Verpleegkundigen krijgen daarom steeds meer alleen met ernstige zieken te maken. Hoe was dat in de 19e en de 20e eeuw? Hoe zagen ziekenhuizen er uit? Bestonden verpleegkundigen al en wat deden ze toen? Lees hier alles over de geschiedenis en de historie van het ziekenhuis.
Tot 1880 liet iedereen die het kon betalen zich thuis verplegen. Dit gebeurde door liefhebbende familie, buren of religieuze zusters. Gasthuizen gaven onderdak aan arme zieken, die geen thuis hadden. Pas in de tweede helft van de 19e eeuw ontstonden de voorlopers van de hedendaagse ziekenhuizen. Er was nog weinig bekend over oorzaken van ziektes of over effectieve behandelingen. Het belang van handen wassen, de basis voor een goede hygiëne, was nog maar net ontdekt. De meeste medicijnen die artsen nu voorschrijven, bestonden nog niet en de röntgenfoto moest nog worden uitgevonden. Ongeschoolde zaalmeiden en zaalknechten werkten op de ziekenzalen. Verpleegkundigen waren er nog niet.
Het gasthuis was geen fijne plek om te verblijven. Niet voor patiënten en niet voor verzorgenden. Zaalmeiden en -knechten kwamen vaak uit arme gezinnen, waren ongeschoold en moesten de kost verdienen. Sommigen namen het niet zo nauw met de regels. Er zijn verhalen bekend van meiden en knechten die zich tegoed deden aan eten dat voor patiënten was bestemd. De donkere gangen van de gasthuizen zouden regelmatig getuige zijn geweest van al dan niet gewenste intimiteiten. Gegoede dames als Anna Reynvaan brachten in de tweede helft van de 19e eeuw verandering in deze wantoestanden. Daarmee begon de professionalisering van de verpleging.
Deze inhalator of pulverisator bestaat uit een koperen ketel waarin water door een spiritusbrandertje verhit wordt tot stoom. Door een horizontaal buisje geleid, zorgt de stoom voor onderdruk boven een verticaal buisje waardoor een geneesmiddel wordt aangezogen. Stoom en geneesmiddel worden samen als mengsel door ...
De voor jou geselecteerde dossiers verschijnen naast elkaar. Je kunt via het pijltje in de rode balk aan de zijkant van het dossier verder klikken.