Catharina Anna Maria (Kitty) Verbeek was een internationale professional met een duidelijke visie op het verpleegkundig vak en een hart voor de praktijk. Opleidingen voor leidinggevenden, opgericht in de jaren ‘70, zijn voor een groot deel het resultaat van haar overtuigingskracht.
Kitty Verbeek was een internationale professional met een duidelijke visie op het verpleegkundig vak en een hart voor de praktijk. Opleidingen voor leidinggevenden, opgericht in de jaren ‘70, zijn voor een groot deel het resultaat van haar werk.
Catharina Anna Maria (Kitty) Verbeek werd op 28 mei 1919 in Velsen geboren. In 1939 begon zij de opleiding tot de psychiatrische verpleegkunde die zij in 1942 afrondde. Zoals veel meisjes in die tijd, ging Kitty Verbeek vooral de verpleging in om haar ouderlijk huis te ontvluchten. Haar keuze voor de psychiatrische verpleging kwam voort uit de wens om gevoelens van mensen beter te begrijpen. In de oorlogsjaren volgde ze de opleiding tot A verpleegster in het Wilhelmina Gasthuis in Amsterdam en in 1946 haalde ze daar haar kraamaantekening bij.
Eindexamenklas van Kitty Verbeek na het behalen van het B-diploma in Provinciaal Ziekenhuis Santpoort, juni 1942
Het Wilhelmina Gasthuis te Amsterdam was tijdens de Tweede Wereldoorlog omgedoopt in Wester Gasthuis, deels in gebruik als Luftwaffenlazarett. Op 25 november 1944 is het diploma aan Kitty Verbeek uitgereikt.
Kitty Verbeek werkte van 1946 tot 1952 in het buitenland. In Parijs maakte ze in het All American Hospital kennis met de Amerikaanse manier van verplegen. Verpleegkundigen werkten in teams, waarbij één verpleegkundige verantwoordelijk was voor vier of vijf patiënten. In Londen werkte ze in de psychiatrie en vervolgens vertrok ze naar Egypte. In 1952 haalde geneesheer-directeur G. Kraus haar terug naar Nederland en vroeg haar om les te gaan geven in Santpoort (Noord-Holland) om de grote uitval van verpleegsters tegen te gaan.
De professional die organisatorische taken in een gezin overneemt, heet sinds 1997 verzorgende of helpende. Ook namen als thuisbegeleidster, ouderenhelpster of gezinshulp komen voor. Ze zijn afgeleid van de beroepsbeoefenaren die vanaf begin 20e eeuw in de gezinsverzorging werkzaam waren. Zij waren de praktische vervangsters van moeders, die hun taken in het gezin niet konden vervullen. Er werden hoge eisen aan hen gesteld. Hoe is het beroep van huisverzorgster - zoals de gezinsverzorgende vroeger heette - veranderd? Lees hier alles over de geschiedenis en de historie van de gezinszorg.
In de 19e eeuw was de zorg voor het gezin de taak van de moeder. Als zij ziek was, had dat vaak dramatische gevolgen. Het grootste risico liepen arme huishoudens waar de vader en moeder allebei moesten werken. Het inkomen viel weg en het huishouden ontspoorde. Om ontwrichting van die gezinnen te voorkomen, riepen vermogende particulieren vanaf 1895 verenigingen in het leven. De eerste was ‘Hulp in het Huisgezin’ in Deventer en daarna volgden initiatieven in andere steden in hoog tempo. Ook de verzuilde kruisverenigingen, die vanaf het eind van de 19e eeuw het licht zagen, richtten zich op verbetering van verzorging van het gezin.
Een overzicht van de lange geschiedenis van de gezinsverzorging.
Bekijk dit dossier
Deze helpster van de Katholieke Vereniging ‘Hulp in de Huishouding’ vervangt de moeder in het gezin. Ze schenkt koffie voor vader en verstelt tussen de bedrijven door het linnengoed met de Singer naaimachine. Het kindje kijkt onwennig naar deze rijzige dame in wit uniform.
De komst van de naaimachine verlichtte het werk van gezinsverzorgsters enorm. Het stoppen van sokken en kousen bleef een hele klus, maar dankzij de handnaaimachines, waarvan het merk Singer buitengewoon populair was, konden intensieve naaiklussen en verstelwerk sneller uitgevoerd worden. Tijdens de opleiding kwam ...
De voor jou geselecteerde dossiers verschijnen naast elkaar. Je kunt via het pijltje in de rode balk aan de zijkant van het dossier verder klikken.