Tot de bekendste dwangmiddelen behoort de dwangbuis. Het bestaat uit een kiel van stevig linnen waarvan de uiteinden van de lange mouwen zijn dichtgenaaid. De armen worden over de borst gevouwen en de mouwen op de rug aan elkaar geknoopt. De kiel zelf heeft de sluiting ook op de rug. De dwangbuis dient vooral om ... ... de beweging van de armen tegen te gaan. Een dwangbuis dat met veel moeite was aangetrokken, maakte men niet zo snel weer los. Een van de gevolgen was dat een patiënt die niet in staat is zijn armen te bewegen minder goed verzorgd kon worden. En het toepassen van dwangmiddelen zorgde natuurlijk voor veel irritatie bij de patiënt, zoals op te maken is uit het volgende citaat uit Schermers 'Handleiding bij het verplegen van Krankzinnigen en Zenuwlijders' uit 1911: 'Ook geestelijk zijn de nadelen van de toepassing van dwangmiddelen zeer groot. Het ontnemen der lichamelijke vrijheid werkt in den regel buitengewoon prikkelend. Slechts met moeite kunnen de meeste patiënten hunne verontwaardiging bedwingen wanneer zij zich deze dingen beginnen te herinneren. Ook geeft het denkbeeld van een dwangbuis een gevoel van valsche gerustheid aan hen, die met de verpleging belast zijn. Men meent zoo gemakkelijk, dat dergelijke lijders buiten gevaar zijn en minder toezicht behoeven. Toch is het reeds meermalen voorgekomen, dat een patiënt zijn dwangbuis wist los te maken en zich aan de lange mouwen ophing.'