Ondertussen... Eva Koenraadt

Ik ben juist blij dat er wat rust en structuur ontstaat in deze tijd van enorme chaos van angst, verdriet, spanning en hectiek.

Ondertussen is in onze regio het virus aardig verzwakt en lijkt de druk langzaam wat minder te worden. Nu zitten we in de periode waarin het spannend is om met elkaar stappen te zetten naar versoepeling.

Ondertussen ben ik blij dat alles stapje voor stapje terug gaat naar iets minder spanning op de denkbeeldige ballon. En dat alle regels en emoties zoals ze bij de start kwamen niet als dezelfde

Ondertussen is het bijna raar om te zeggen dat ik bijkom van een versnelling terug. Even geen weken van 50, 60, 70 of zelfs 80 uur werken in de week.

 

Ondertussen kunnen de meeste mensen wel indenken wat voor gevoel we hebben gehad en in welke situatie wij als zorgverleners de afgelopen tijd hebben gezeten. Bedenken wat we hebben moeten doen maar zeker ook hebben moeten laten.

Ondertussen wil iedereen wel weer snel door naar het normale leven, genoeg geklapt en waardering uitgesproken? Soms ben ik blij dat een ander het niet heeft hoeven mee maken. Om mensen weg te zien glijden, het verdriet te moeten voelen van de achtergebleven familie en de spanning en angst dagelijks mee te dragen.

Ondertussen hoor ik niet anders roepen ‘Snel weer naar normaal’ en ik? Ik hoop dat we ooit weer naar normaal kunnen maar ik geniet ondertussen vooral van een beetje lucht!